Fırtına öncesi veda busesi Gönlümün menzilinde aklın gölgesi Ayrılık yüzünden kırdım herkesi Şeytanın bacağını kıramıyorum Beni mi buldu şansın böylesi Yemin bozuyorum her pazartesi Ayrılık yüzünden kırdım herkesi Hayatın akışına uyamıyorum Üzenler hep seviliyor Sevenler hep üzülüyor Aşka inancım azalıyor E git gide hevesim kaçıyor Kimler kimler yuva kuruyor Ben niye kuramıyorum Yazgımla kanlı bıçaklı Kalbim hep alacaklı Hayalim üç kelime o da şöyle; Evli, mutlu, çocuklu