Lyrics:
Kafam da patlar yine sessizliğin sesi Sokakta kavgam gibi yalnızlığım benim Her gün aynı sahnenin tam ortasındayız yine Ruhsatı yok hayallerin umut burda pandemi
Gencecik çocukların hayallerini çaldınız Ateşler düşürdünüz korkular saldınız Adalet bu muydu yazık az verip çok aldınız Bir yudum su isteyenleri ateşte yaktınız
Ayrılmadı masumlar diğerlerinden Tanıyoruz tüm haksızları ciğerlerinden Fakir kışın yaktı kömür emekleriyle Ver Allahım ver çileyi giden ömürlerinden
Soruyolar herkesten beni Yoruyolar en baştan beri Koruyamadık gelip aldılar Yana yana tükenen hayalleri
Bunun adı dert bunun adı yara Kapanıyoruz yine odalara Bir düştüm çağırdım herkesi Dediler tek başına çabala
Dengemizle oynadılar delirdik en sonunda Yaktılar bi mahalleyi en başından en sonuna Çekilmiş herkes evine çıkın konuşun artık Kaçırdık son otobüsü yanmış gecekondular
Normal değil hiç kimse kuytu da bir çok olay Bir düşmeni bekliyorlar aç gözlü timsahlar Aç gözünü şimdi uyan kaybolmuş yarınlar Bir adım atsak sırtımızda bıçak alçaklar
Hayat bizi tanıştırdı sokaklara dönücez Kim dost kim düşmanmış o zaman görücez Belki arabesk yaşadık arabesk söylüycez Müslüm baba kalbimizde ferdiyle ölücez
Soruyolar herkesten beni Yoruyolar en baştan beri Koruyamadık gelip aldılar Yana yana tükenen hayalleri
Bunun adı dert bunun adı yara Kapanıyoruz yine odalara Bir düştüm çağırdım herkesi Dediler tek başına çabala