Bir gün gelir de unuturmuş insan En sevdiği hatıraları bile Bari sen her gece yorgun sesiyle Saat onikiyi vurduğu zaman Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde Seni yaşar ve seni düşünürüm Hayal içimde perişan yürürüm Sende karanlığın sustuğu yerde Beni beni unutma
O saatlerde serpilir gülüşün Bir avuç su gibi içime ey yar Senin de başında o çılgın rüzgar Deli deli esiverirse bir gün Unutma Ben ayağımda çarık elimde asa Senin için şu yollara düşmüşüm Seneler sonra sana dönüşüm Bir mahşer gününe de rastlasa Beni beni unutma
Hala duruyorsa o yeşil elbisen Onu bir gün yalnız benim için giy Saksındaki pembe karanfil geç değil Ve bahçende yorgun bir düş görürsen Beni unutma
Büyük acılarla tutuştuğun gün Çok uzaklarda da olsan yine gel Bu ölürcesine sevdiğine gel Ne olur tanrıya kavuştuğum gün Beni unutma