yoksun,yine varligim surunuyor sensizligim bilinmiyor sen gittin gideli ellerim hep titriyor kalbim bu acıyı saklıyor yillar sonra bile hic kimseye soyleyemedim bu sevdayi kalbime gömdum ve sen öldün simdi eşim dostum beni hastayim saniyor yastayim hiç kimse bilmiyor seni son gordugum yerde yillar sonra o gun geldi yine aklima bu kez bir elimde kizim icimde firtina göçüp gittigin o yol da sen varmissin gibi her gece isigi kapatmadim gel görki ben hala yokluguna alisamadim simdi eşim dostum beni hastayim saniyor yastayim hiç kimse bilmiyor çok zor o kadar yıl sonra itiraf etmek bu aşkı bertaraf etmek bu kez sana söyleyecek ne cok sey vardı isterdim bak unutmadım demek yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim sen öldün ben bu sevdayı kalbime gömdüm şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor yastayım hiç kimse bilmiyor bugun doğum günün yanında değilim bu yüzden hiç iyi değilim yaşlandım artık bıraktığın gibi değilim üstelik bir kizim var evliyim yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim bu sevdayı kalbime gömdüm ve sen öldün şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor yastayım hiç kimse bilmiyor sen varmışsın gibi hergece ışığı kapatmadım hastayım hiç kimse bilmiyor…