Sensiz bir dünya da yaşayamam ben Vursan da kırsanda kopamam senden
Sensizlik çok zormuş alışamadım Dön artık kayboldum yaşayamadım
Tanınmaz bi haldeyim bak aynaların gözünde Çabuk sildin hayatından yok muyum gözünde Çok çalıştım unutmak istedim be yeminle Ne yaptıysam olmadı düştün ya bi kez gönlüme
Kader de varmış yaşanmış ne varsa unuttun Ulan sen benim canımdın ne çabuk unuttun Şimdi gel unut diyosun kolay mı unutmak Sen benim çocukluğumdun yarınlarıma umuttun
Kimlerin yanındasın kim uyur şimdi kokunla Ben delirdim en sonunda hayallerime dokunma Hiç düşünmüyor musun bu adam şimdi ne halde Yalnızım yine ben sarıldım bugün de umuda
Dön artık bu hasret benim canımla düşman Ellerim bi kış akşamı donar bütün dünya Senin merhametin yok mu nedir bu halin Gel de sonra yine gidersin ben alıştım buna...
Şiir :
Alışmışım umutlara sarılıp uyumaya Alışmışım acılara Beklemeye umut etmeye Sen nasıl bir insandın ki Alıştırdın beni yaşarken ölmeye Unuttun öyle mi Kim sevilmiş bu kadar Kim çekti kahrını Sevmek sevilmek bu kadar güzelken Beni böyle bırakıpta neden aldın ahımı...
Sensiz bir dünya da yaşayamam ben Vursan da kırsanda kopamam senden
Sensizlik çok zormuş alışamadım Dön artık kayboldum yaşayamadım