Ah bırakır kalbin aşkın azalmaz cilvesini Bilirim gitmesini ama nasıl yaşarım ölmesini
Nasıl yaşarım yüreğimde onun ölmesini
Ölmesini…
Özgürken sen Özgürken sen Özgürken sen Özgürken sen Süzülür kalbinden Bu sokaklara yangınlar Yanar yanar yanar Alevin ve ben ben ben Doğarım
Yıkarım bi duvar her gün hayatım toz duman Çok yaşayıp az görmek sanırım korkudan Onur söyle ne kadar öldün ne der bu yolcular Çok dayak yedim dövdüm anlattım aldılar beni
Oldular yanımda hepsi bir nefes kanımda Tuttular dalımdan köküm sağlam kırılmam Asla karakterime ettim de masraf Sen gelince aklıma tüm ritimler aksar
Bak bi yol buldum böyle sade anlatmak Ama sense konu geliyor alkolle abartmak Sordum sordum cevap bekledikçe oldu metastaz Sonra anladım şarapsın iskelette bi tasta
Dedim ki geçer layn elbet atılır o tasma Erkek egemenliği yıkılmadıkça erkeklik taslar Çıkar kaos tüm gücünle yaşat kaosta Ceza’dan beridir her aşka kalbim reosta
Bak geçer geçer geçer sen iste geçer Bu yollar olmazı seçer seçer seçer Amma sen değiştiğinde diner diner diner Bu yağmurlar elbet diner
Özgürken sen Özgürken sen Özgürken sen Özgürken sen Süzülür kalbinden Bu sokaklara yangınlar Yanar yanar yanar Alevin ve ben ben ben Doğarım
Özgürken sen Özgürdüm ben Eylülken sen Yağmurdum ben