Suları taşladım ellerimde boğdum seni harelerde Artık yaban gözler görmeyecek yüzünü, Öldün, aşkım dirildi. Boynu bükük kır çiçekleri tutsun yasını Söğütler kamçılasın beni Ellerimle boğdum seni Bir oyuncak kayık battı kıyıda Bir çocuk ağlıyordu Ben sana, Sen kağıttan sandala kıydın, Yapmamalıydın. Çocuk benim gözlerimde hıçkırdı Ben çocuğun avasında haykırdım Bugün durgun suların kalbini kırdım, Kırmamalıydım...
Şartmış gibi baharı müjdeliyordu yaban sümbüller Kimeydi bu mutlu haber, nerdeydi? Durgun sular dargın, Batan kayık yorgun Yalnızdım. Kırılası ellerimle sulara mezar kazdım.